GEHOOR CONSTELLATIE
Biologische conflicten: twee (territorium) hoorconflicten (“Ik wil dit niet horen!”).
INTRODUCTIE – THEORIEËN – SCHIZOFRENE CONSTELLATIE– HERSENSTAM CONSTELLATIE – NIERVERZAMELBUIZEN CONSTELLATIE– KLEINE HERSENEN CONSTELLATIE – HERSENMERG CONSTELLATIE– BIJT CONSTELLATIE– MOTORISCHE CORTEX CONSTELLATIE– (POST) SENSORISCHE CORTEX CONSTELLATIE – GEUR CONSTELLATIE– DE TEMPORALE KWABBEN– POSTMORTALE CONSTELLATIE – CASANOVA CONSTELLATIE – NYMFO CONSTELLATIE– AGRESSIEVE CONSTELLATIE – ZWEEF CONSTELLATIE – GEHOOR CONSTELLATIE – MYTHO CONSTELLATIE – AUTISTISCHE CONSTELLATIE – MARKEER CONSTELLATIE– BOULIMIA CONSTELLATIE– ANOREXIA CONSTELLATIE– PARANOIA CONSTELLATIE– FRONTAAL CONSTELLATIE – FRONTO-OCCITIPALE CONSTELLATIE– ADDITIONELE HERSENSCHORS CONFLICTEN – INDEX A-Z
Opmerking
Het evenwichtsorgaan van het binnenoor houdt verband met een valconflict. Als de conflicten beide oren betreffen veroorzaakt dit een “Duizeligheid Constellatie”, wat resulteert in een wankelige gang als gevolg van de “dubbele duizeligheid”.
Hersen- en Orgaanniveau:
De betreffende hersenrelais zijn de controlecentra van het slakkenhuis van het rechter- en linker binnenoor, die tegenover elkaar zijn gelegen in de post-sensorische cortex. De biologische handigheid van een persoon en of de conflicten moeder/kind of partnergerelateerd zijn bepalen aan welke kant van de hersenschors de conflicten zich registreren.
Opmerking
De gehoorrelais bevinden zich direct onder de controlecentra van de baarmoederhals/kransaderen en kransslagaderen (zie CT-scan hieronder), die zijn toegewezen aan een seksueel conflict of territoriumverlies-conflict. Daarom kunnen hoorconflicten ook een territorium- of seksueel aspect hebben (de stem van een “roofdier” of rivaal in het territorium, de stem van een seksuele misbruiker, horen dat iemands seksuele partner ontrouw was). In dit geval moet het principe van geslacht, lateraliteit en hormoonstatus worden toegepast.
De constellatie treedt in op het moment dat het tweede hoorconflict de impact heeft in de tegenoverliggende hersenhelft. Wanneer beide hoorconflicten een territorium/seksueel aspect hebben is de persoon manisch-depressief (vergelijk met primaire manie en primaire depressie). Dit is niet het geval wanneer de conflicten moeder/kind en partner gerelateerd zijn. De constellatie kan permanent zijn of terugkerend als gevolg van sporen of terugvallen in de conflicten.
CONFLICT VOLGORDE
Geslacht, Lateraliteit, Hormoonstatus
Eerste Conflict
Tweede Conflict
Rechtshandige man (NHS)
Territorium-hoorconflict
Seksueel hoorconflict
Linkshandige man (NHS).
Territorium-hoorconflict
Territorium-hoorconflict *
Rechtshandige man (LTS)
Seksueel hoorconflict
Territorium-hoorconflict
Linkshandige man (LTS)
Seksueel hoorconflict
Seksueel hoorconflict *
Rechtshandige vrouw (NHS)
Seksueel hoorconflict
Territorium-hoorconflict
Linkshandige vrouw (NHS)
Seksueel hoorconflic
Seksueel hoorconflict *
Rechtshandige vrouw (LOS)
Territorium-hoorconflict
Seksueel hoorconflict
Linkshandige vrouw (LOS)
Territorium-hoorconflict
Territorium-hoorconflict *
NHS = Normale hormoonstatus LTS = Lage testosteronstatus LOS = Lage oestrogeenstatus
*Bij linkshandigen wordt het conflict overgeheveld naar de andere hersenhelft
Hoorconflicten die worden veroorzaakt door geluiden of lawaai uiten zich tijdens de conflictactieve fase als tinnitus. De geluiden die worden gehoord (klikken, zoemen, rinkelen en dergelijke) zijn frequenties van het geluid die worden geassocieerd met het conflict. Als echter bij een van de twee conflicten, of beide, de stem(men) van een persoon (personen) betrokken is, veroorzaakt dit het horen van stemmen of auditieve hallucinaties (vergelijk met visuele hallucinaties en reukhallucinaties). Vanuit het perspectief van de GNM is het horen van stemmen in wezen een “stem-tinnitus”, waarbij een persoon stemmen hoort in plaats van geluiden. Net als bij een geluid-tinnitus is het doel van het horen van de stemmen een waarschuwing (“De laatste keer dat je deze stem hoorde, was je in gevaar!”).
Syndroom van Down: Dr. Hamer deed de baanbrekende ontdekking dat het syndroom van Down niet, zoals wordt aangenomen, wordt veroorzaakt door een trisomie 21 (een derde chromosoom gehecht aan het 21e genenpaar), maar door biologische conflicten die de foetus ondervindt, om precies te zijn een dubbel hoorconflict (Gehoor Constellatie) dat optrad in de eerste drie maanden van de zwangerschap (zie GNM-artikel “Genetische ziekten begrijpen” en hoe een vierjarig kind de aandoening overwon door de toepassing van German New Medicine).
Uit enquêtes is gebleken dat 3 tot 5 procent van de bevolking, kortdurend en incidenteel, stemmen hoort. De meeste mensen die stemmen horen gaan daar goed mee om. Niettemin wordt het horen van stemmen in de psychiatrie beschouwd als een symptoom van schizofrenie (“paranoïde schizofrenie”). De standaardbehandeling is het onderdrukken van de stemmen door middel van antipsychotica, vaak met steeds erger wordende bijwerkingen.
Het Hearing Voices Network (HVN), in 1987 in Nederland opgericht door de Nederlandse psychiater Marius Romme, is een organisatie die het gevestigde idee dat het horen van stemmen een symptoom is van een psychische aandoening, van de hand doet. Buiten de officiële zienswijze van de geestelijke gezondheidszorg om is de HVN van mening dat het horen van stemmen een veel voorkomende “menselijke eigenschap” is, in plaats van een psychopathologisch fenomeen. Volgens Marius Romme is het echte probleem niet de stemmen zelf, maar de relatie die de persoon heeft met de stemmen. Volgens hem zijn de stemmen een weerspiegeling van de gedachten en emoties van diegene die de stemmen hoort (“wanneer de stem je agressief maakt, drukt de stem je agressie uit; de agressie die je niet kunt uiten”). De HVN-behandelmethode is om met de stemmen te leren omgaan, ernaar te luisteren en erop te reageren en de relatie met de stemmen te veranderen om er beter mee om te kunnen gaan. Dit is wel degelijk een welkom alternatief voor het dominante psychiatrische behandelwijze. De oefening mildert echter hooguit de stemmen. Ze blijven aanwezig.
Het onderzoek van Dr. Hamer toont aan dat het horen van stemmen veroorzaakt wordt door van twee hoorconflicten die betrekking hebben met de gehoorrelais in de hersenschors.
Hersen CT
Deze hersen-CT toont de twee hersenrelais (controlecentra van het rechter en linker binnenoor) van waaruit het horen van stemmen wordt aangestuurd (bekijk het GNM-diagram hierboven). De scherpe randen van de Hamerse Haard duiden op conflictactiviteit.
In deze lezing beweert professor Romme dat de verbale interactie tussen de stemmen en de stemhoorder te zien is als ‘activiteit in het spraakcentrum’ (28:16). Het spraakcentrum, oftewel het gebied van Broca, stuurt het vermogen aan om te spreken en woorden te formuleren en daarom is het ingebed in het relais van de strottenhoofdspieren. De bewering dat het spraakcentrum wordt geactiveerd door de innerlijke stemmen is daarom zeer twijfelachtig.
De stemmen zijn ofwel de stemmen die werden gehoord op het moment van de DHS of ze bootsen het geluid en de taal na van de originele stemmen. Afhankelijk van de exacte conflictervaring uiten de stemmen kritiek, zijn ze aanstootgevend of vijandig. Bij ernstige hoorconflicten (zeer verontrustend nieuws, verbale beledigingen, beschuldigingen, bedreigingen) kunnen de stemmen de overhand nemen. Mogelijk veroorzaakt het verdriet van het horen van de stemmen nieuwe hoorconflicten (“Ik wil dit niet horen!”), wat leidt tot een chronische aandoening.
De GNM-benadering is om vast te stellen wanneer het tweede hoorconflict zich voordeed, aangezien dit het moment was waarop de stemmen voor het eerst werden gehoord. Dit kan op elke leeftijd zijn gebeurd (theorieën die suggereren dat het horen van stemmen wordt veroorzaakt door een prenataal trauma zijn puur hypothetisch, want in het geval de foetus in de baarmoeder lijdt aan hoorconflicten zouden de stemmen ook al in de vroege kinderjaren moeten worden gehoord). Aandacht besteden aan de taal, toon en wat de stemmen zeggen onthult het onderliggende conflict, inclusief wie de stemmen vertegenwoordigen (“Ze zeggen hele lelijke dingen over mij – beledigende, seksuele, gewelddadige dingen, die lijken op wat ik hoorde toen ik klein was”). Te observeren wanneer de stemmen verschijnen wijst op mogelijke conflictsporen. Het doel is om het hoorconflict (en) te identificeren en op te lossen, want alleen dan stopt het horen van de stem.
Opmerking
Aangezien er geen vitale organen betrokken zijn (zie orgaanniveau, p. 49), brengt het streven naar een conflictoplossing geen risico’s met zich mee.
Mensen die stemmen van de doden horen bevinden zich tegelijkertijd in een Zweef Constellatie. De daarmee samenhangende territoriumangst-conflicten en schrikangst-conflicten worden vaak veroorzaakt door het onverwachte verlies van de geliefde. Als de nabestaanden vrede hebben gesloten met de situatie worden de stemmen meestal niet meer gehoord. De combinatie van een Zweef Constellatie en een Gehoor Constellatie is ideaal voor het uitoefenen van het vak van medium, voor het kanaliseren van de geesten van de overledene.
Veel stemmenhoorders werden geïnspireerd door hun stemmen. Beroemde mensen, waaronder Socrates, Jeanne d’Arc, Teresa van Avila, Carl Jung, Gandhi, Rudolf Steiner en Robert Schumann meldden stemmen te hebben gehoord die als inspiratiebron dienden. De stemmen kwamen ofwel van degenen die al waren overleden of van bovennatuurlijke bronnen (engelen, spirituele gidsen). Mensen die lijden onder misbruik of marteling horen op dat moment vaak stemmen. In de psychiatrie worden telepathische stemmen meestal beschouwd als “psychotisch” en worden daarom eerder als een verzinsel dan als zinvolle communicatie beschouwd.
Jeanne d’Arc (1412–1431), de mystieke visionair die de Fransen leidde naar de overwinning in Orleans, begon op dertienjarige leeftijd visioenen te zien (zie Zweef Constellatie) en stemmen te ervaren (“Ik was dertien toen ik een stem van God hoorde … het was halverwege de dag, in de zomer, in de tuin van mijn vader … toen ik het voor de derde keer hoorde herkende ik de stem van een engel… het vertelde me dat het nodig was dat ik naar Frankrijk zou komen … Het zei tegen mij: ‘Ga, beleger de stad Orleans. Ga!’ ”- Bron: Joan of Arc Quotes).
In Hallucinaties (2012) suggereert neuroloog Oliver Sacks dat Jeanne d’Arc mogelijk “temporale kwab epilepsie met extatische aura’s” moet hebben gehad (zie “extatische aanvallen”) en hij vraagt zich af: “Is dit omdat er iets speciaals is – een reeds bestaande neiging tot religie of metafysisch geloof – in deze specifieke mensen? Of is het omdat de epileptische aanval bepaalde delen van de hersenen stimuleert die er toe dienen om religieuze gevoelens te mediëren?” Dr. Hamer identificeerde deze gebieden in de hersenen die religieuze of mystieke visioenen activeerden al in de vroege jaren negentig!
Afbeelding: Eugene Thirion (1876) – Jeanne d’Arc receives messages from Archangel Michael
In 1854 begon de Duitse componist Robert Schumann (1810–1856) stemmen te horen terwijl hij zijn volledige oeuvre aan het bewerken was. Naast het horen van een enkele noot (tinnitus), hoorde hij stemmen en engelachtige muziek. Hij hoorde naar verluidt de stemmen van Schubert of Mendelssohn, die hem van gene zijde een “geestes-thema” dicteerden. In de dagen voorafgaand aan zijn tweede zelfmoordpoging (hij sprong van een brug in de Rijn – zie Zweef Constellatie), schreef Schumann vijf variaties op dit thema, tegenwoordig bekend als de Geistervariationen (Geestvariaties).
Wanneer de deur naar andere dimensies openstaat kan dit vijandige entiteiten aantrekken, die schadelijke bedoelingen hebben (leessuggestie: Wilson Van Dusen, The Presence of Spirits In Madness). Zogenaamde “commando-hallucinaties” zijn beangstigende stemmen die specifiek, potentieel gevaarlijk gedrag eisen, dat schadelijk zou kunnen zijn voor zichzelf en/of anderen. Bij een gelijktijdige Agressieve Constellatie wordt de persoon nog meer verplicht om de kwaadaardige instructies op te volgen. Bedreigingen die worden geuit wanneer bevelen niet worden uitgevoerd kunnen leiden tot achtervolgingswaan, wat kan leiden tot paranoia (zie Paranoia Constellatie).