Verkoudheid – neus
Biologisch conflict :
Het biologische conflict dat verband houdt met het neusslijmvlies is naar zijn functie een geurconflict (zie ook paranasale sinussen en “geurbrok” -conflict met betrekking tot de nasopharynx). Voor dieren kan het conflict worden uitgelokt door de geur van een naderend roofdier of de geur van giftige dampen. Voor mensen vertaalt het conflict zich in “ruikende” problemen of een potentiële bedreiging, bijvoorbeeld het “ruiken” van een concurrent of een tegenstander op het werk, op school, thuis of in een relatie. Het neusslijmvlies komt ook overeen met een stankconflict. Een stankconflict wordt in reële termen ervaren door een aanstootgevende geur of onaangename geur, maar ook wanneer de specifieke geur geassocieerd wordt met gevaar. De blootstelling aan sigarettenrook kan daarom het conflict veroorzaken voor iemand die gelooft dat “tweedehandse rook” longkanker veroorzaakt. In overdrachtelijke zin heeft een stinkconflict betrekking op elke situatie die wordt waargenomen als “Dit stinkt!” Of “Ik ben het zat met dit!”. Dit kan ook een vervelende persoon betreffen (een “plaagdier”). Het is een soort van “scheidingsconflict”.
OPMERKING: Of de rechter of linker neusholte wordt beïnvloed, wordt bepaald door iemands biologische handigheid en of het conflict moeder / kind of partner gerelateerd is. Een algeheel “stankconflict” treft beide kanten.
Conflictactieve fase:
Ulceratie van het neusslijmvlies, evenredig aan de mate en duur van conflictactiviteit. Het biologische doel van het celverlies is het verwijden van de neusgangen om de reukzin te verbeteren (in de natuur is ruiken van een roofdier of andere potentiële gevaren essentieel om te overleven). Symptoom: een droge neus door het verlies van nasale slijmproducerende cellen. Tijdens de conflictactieve fase bloeden de ulcera niet. Bij een hangend conflict vormen ze echter korsten.
Genezingsfase:
Tijdens het eerste deel van de genezingsfase (PCL-A) wordt het zwerende gebied weer aangevuld door celvermeerdering. Genezende symptomen zijn een verstopte neus, veroorzaakt door de zwelling van het neusslijmvlies, een verminderd gevoel voor smaak en geur (vergelijk met anosmie gerelateerd aan de reukzenuwen), nasale afscheiding om de overblijfselen van het herstelproces uit te scheiden, hoofdpijn vanwege het hersenoedeem in het overeenkomstige hersenrelais, verhoogde temperatuur of koorts en vermoeidheid, aangezien het autonome zenuwstelsel zich in de “warme fase” bevindt en in een langdurige rusttoestand verkeert (vagotonie). De rillingen vinden plaats in de conflictactieve “koude fase” en tijdens de hele epileptoïde-crisis. Niezen en bloedneuzen zijn ook een teken van de Epi-crisis. Kortom, de genezingsfase van het neusslijmvlies presenteert zich als de typische verkoudheid. De mate van symptomen wordt bepaald door de intensiteit van de conflictactieve fase.
LET OP: alle epileptoïde crises die worden aangestuurd vanuit de zintuiglijke, post-sensorische of pre-motorisch sensorische cortex gaan gepaard met een ontregelde bloedtoevoer, duizeligheid, korte bewustzijnsstoornissen of een volledig bewustzijnsverlies (flauwvallen of “afwezigheid”), afhankelijk van de intensiteit van het conflict. Een ander kenmerkend symptoom is een lage bloedsuikerspiegel, veroorzaakt door het overmatige gebruik van glucose door de hersencellen (vergelijk met hypoglycemie gerelateerd aan de eilandcellen van de alvleesklier).
Wanneer de verkoudheid gepaard gaat of voorafgegaan wordt door een zere keel, betekent dit dat het geur- of stinkconflict plaatsvond samen met een conflict van het niet willen “slikken” van een situatie of accepteren wat “stinkt”. Hoesten, gerelateerd aan de bronchiën of het strottenhoofd, onthult een extra territoriale angst of schrik-angst. Typerend voor deze conflictcombinatie is onverwachte,negatieve stress op het werk, op school of thuis. Zodra de conflicten zijn opgelost, beginnen de genezingssymptomen allemaal tegelijk of snel achter elkaar.
Als een aantal mensen tegelijkertijd verkouden is, kunnen we concluderen dat iedereen die getroffen is een bepaalde conflictsituatie op dezelfde manier heeft waargenomen (problemen in kinderopvang of kleuterschool, slechte cijfers voor alle studenten, een oneerlijke leraar, ruzie onder familieleden, problemen op de werkplek) en nu in genezing is. Op het noordelijk halfrond wordt zo’n collectief “Dit stinkt!” – conflict door het begin van het winterseizoen veroorzaakt – maar alleen voor degenen die “de winter haten”. In het voorjaar worden dezelfde symptomen de “seizoensgriep” genoemd.
De conventionele geneeskunde beweert dat een verkoudheid of griep wordt veroorzaakt door virussen. Tot op de dag van vandaag is het bewijs van het bestaan van deze vermeende virussen echter nooit verstrekt (details die worden gepresenteerd in de GNM-dvd met de naam “Virus Mania”). Bovendien zijn de symptomen van verkoudheid en griep genezingssymptomen, die de aanhoudende bewering dat ze ‘besmettelijk’ zijn hoogst in vraag stellen.
Terugkerende of chronische verkoudheidsverschijnselen doen zich voor wanneer de geur of het stankconflict wordt gereactiveerd door een spoor, zoals een bepaalde geur (voedsel, parfum, bloem, gras, sigarettenrook) of smaak (melk, noten, een kruid), huidschilfers van huisdieren, stuifmeel, schimmel, wind, regen, enzovoort. In de conventionele geneeskunde wordt dit meestal geïnterpreteerd als een “allergie”. Mensen met stuifmeelallergieën kunnen in werkelijkheid “allergisch” zijn voor de verkoudheidsverschijnselen (“Dit stinkt!”) of voor de “dreiging” van het “allergieseizoen”, wat elk jaar weer resulteert in symptomen van verkoudheid (“allergische rhinitis” genoemd). Als de verstopte neus gepaard gaat met tranende ogen (zie conjunctivitis), wordt de “allergie” “hooikoorts” genoemd. In GNM-termen geeft de combinatie van de symptomen aan dat de genezingsfasen van een geur- of stankconflict en een visueel scheidingsconflict (“Ik wil dit niet zien!”) tegelijkertijd lopen.
Op deze CT-scan zien we de impact van een stankconflict in het gebied van de sensorische cortex dat het neusslijmvlies van de linker helft van de neusholte aanstuurt (bekijk het GNM-diagram). Voor een rechtshandige persoon is het conflict verbonden met zijn / haar moeder of kind; voor een linkshandige met een partner. De ongelijkmatige, deels oedemateuze ring van de Hamerse Haard onthult dat de persoon het conflict al heeft opgelost en zich in de genezingsfase bevindt, met symptomen van verkoudheid.