Germaanse  Geneeskunde

MYTHO CONSTELLATIE

Biologische conflicten: territoriumangst-conflict, identiteitsconflict, territoriumergernis-conflict, schrikangst-conflict, afhankelijk van geslacht, lateraliteit en hormoonstatus.

Hersen- en Orgaanniveau:

De betreffende hersenrelais zijn de controlecentra van het oppervlakkig rectumslijmvlies (linker temporale kwab) en het bronchiaal slijmvlies (rechter temporale kwab), die diagonaal tegenover elkaar zijn gelegen in de hersenschors.

Zodra het tweede conflict zich voordoet bevindt de persoon zich in constellatie en is manisch-depressief (vergelijk met primaire manie en primaire depressie). Of de manische of depressieve stemming dominant is wordt bepaald door welke van de twee conflicten sterker is. De constellatie kan permanent zijn of terugkerend, door sporen of terugvallen in de conflicten.

CONFLICT VOLGORDE

Geslacht, Lateraliteit, Hormoonstatus

Eerste Conflict

Tweede Conflict

Rechtshandige man (NHS)

Territoriumangst-conflict

Identiteitsconflict

Linkshandige man (NHS).

Territoriumergernis-conflict

Territoriumangst-conflict *

Rechtshandige man (LTS)

Identiteitsconflict

Territoriumangst-conflict

Linkshandige man (LTS)

Schrikangst-conflict

Identiteitsconflict *

Rechtshandige vrouw (NHS)

Identiteitsconflict

Territoriumangst-conflict

Linkshandige vrouw (NHS)

Schrikangst-conflict

Identiteitsconflict *

Rechtshandige vrouw (LOS)

Territoriumangst-conflict

Identiteitsconflict

Linkshandige vrouw (LOS)

Territoriumergernis-conflict

Territoriumangst-conflict *

NHS = Normale hormoonstatus     LTS = Lage testosteronstatus    LOS = Lage oestrogeenstatus

*Bij linkshandigen wordt het conflict overgeheveld naar de andere hersenhelft

De Mytho Constellatie uit zich als dwangmatig praten. Mensen in deze constellatie hebben een aanhoudende drang om te praten. Ze voeren eindeloze monologen en zijn moeilijk te onderbreken. Ze spreken snel en luid, vooral wanneer het manie-gerelateerde conflict wordt uitgesproken of wanneer ze op een spoor komen dat wordt opgeroepen, bijvoorbeeld door een bepaald onderwerp dat verband houdt met een van de conflicten (of beide). Biologisch gezien dient het overmatig praten het doel om de tegenstander “er onder” praten.

Hersen CT

Deze hersenscan van een linkshandige vrouw toont een Mytho Constellatie (bekijk het GNM‑diagram) met de impact van de overeenkomstige conflicten in het controlecentrum van het oppervlakkig rectumslijmvlies (linker temporale kwab) en het bronchiaal slijmvlies (rechter temporale kwab). Het schrikangst-conflict, gerelateerd aan het bronchiaal slijmvlies, blijkt gedeeltelijk te zijn opgelost.

In de psychiatrie wordt een snelle en “drukke” spraak logorroe genoemd. Aangenomen wordt dat dit gedrag wordt aangestuurd vanuit het gebied van Broca of het spraakcentrum, ingebed in het relais van de strottenhoofdspieren in de linkerkant van de hersenschors. De hersenscanstudies van Dr. Hamer laten echter zien dat de ongeremde spraakzaamheid voortkomt uit een schizofrene constellatie, waarbij het controlecentrum van het bronchiaal slijmvlies (in plaats van het strottenhoofdrelais) in de rechter helft van de hersenschors betrokken is. Bovendien stuurt het gebied van Broca het vermogen aan om te spreken en woorden te formuleren (zie stotteren) en niet de snelheid of stroom van het praten.

Opmerking

Als het overmatig praten gepaard gaat met motorische hyperactiviteit duidt dit op een extra Motorische Cortex Constellatie, die wordt veroorzaakt door “het gevoel vast te zitten”.

De praatzieke heeft niet per se publiek nodig. Vandaar dat de constellatie zich kan manifesteren als in zichzelf praten of monotoon in zichzelf mompelen. Bij een sterke constellatie blijft het in zichzelf praten beperkt tot de herhaling van bepaalde woorden of zinnen, inclusief luide uitbarstingen van vloekwoorden bij een gelijktijdige Agressieve Constellatie. Eindeloze innerlijke monologen zijn kenmerkend voor de depressieve stemming of wanneer het depressie-gerelateerde conflict wordt gereactiveerd door op een spoor te trappen. Een conflictspoor veroorzaakt een onmiddellijke stroom van interne gesprekken die gericht zijn op de persoon (personen) die geassocieerd wordt met het territoriumergernis- of identiteitsconflict. De depressieve mythomaan is ook geneigd zijn gedachten en verdriet uit te drukken in overdreven lange dagboekaantekeningen, in plaats van hardop.

Mythomanen stromen over van ideeën, vooral op het gebied van hun interesse, of het nu een vak, een bedrijf, een onderzoeksproject of een kunstwerk is. Ze kunnen gemakkelijk improviseren, over elk onderwerp. Net zoals “eetlust gepaard gaat met eten”, komen de ideeën bij mythomanen door te praten. Hier vinden we de raconteur (iemand die graag in anekdotes spreekt), de meester in het bedenken van fantasieverhalen, de productieve schrijver, die het ene na het andere boek publiceert, vaak binnen hetzelfde genre (horrorverhalen, vampierverhalen, detectiveromans, sciencefiction), de gearticuleerde openbare spreker (moderator, geleerde, politicus, prediker) en de mensen die altijd klaar staan ​​om een ​​“punch line” te brengen (komieken, entertainers). Wanneer een mythomaan een verhaal vertelt, praat hij niet alleen met anderen, hij vermaakt zichzelf ook! Uitgebreide “brieven aan de redacteur” of eindeloos lange e-mails zijn ook typisch voor deze constellatie. Over het algemeen verwijzen de voorkeursonderwerpen van een mythomaan naar het oorspronkelijke conflict (territoriumangst-conflict, schrikangst-conflict, identiteitsconflict, territoriumergernis-conflict). Wanneer op die knop wordt gedrukt gaat er een verbale sluisdeur open.

Professor biedt nieuwe inzichten op de Muze

Alice Flaherty, instructeur neurologie aan de Harvard Medical School, ontdekte dat “als de activiteit van de temporale kwabben het toelaten; een ambitieuze schrijver 600 pagina’s boordevol met woorden, kan halen. Als de temporale kwabben worden ingeperkt, door veranderingen in de frontale kwab, kan het resultaat ingeperkt en timide zijn.” Dit komt overeen met wat Dr. Hamer begin jaren negentig al ontdekte. Op basis van de GNM is een writer’s block van een schrijver niet gerelateerd aan veranderingen in de frontale kwab, zoals wordt gesuggereerd, maar doet zich voor wanneer het manie-gerelateerde conflict in de linker helft van de hersenschors tijdelijk is opgelost (met aambeien in de helingsfase). Met opzet op het manische spoor stappen zal het writer’s block opheffen en de creativiteit opnieuw activeren.

Bron: The Harvard Gazette, 29 Januari 2004

Wat bekend staat als hypergrafie is een dwang die zich uit in het uitgebreid gedetailleerd willen schrijven. De individuele expressie van hypergrafie wordt bepaald door de mate van de gerelateerde conflicten en hun exacte inhoud. Bij een zeer intense constellatie kan een persoon continu een en hetzelfde woord herhalen.

Lewis Carroll (1832-1898), de auteur van kinderboeken waaronder Alice in Wonderland (let op zijn rijpingsstop!), zou hypergrafie hebben gehad. Tijdens zijn leven schreef hij meer dan 98.000 brieven van verschillende omvang. Sommige werden achterwaarts of in rebus geschreven (met afbeeldingen om een ​​woord of zinnen weer te geven).

Een persoon in een Mytho Constellatie heeft de neiging tot verbaal overdrijven of zelfs liegen. Een sterke constellatie creëert de dwangmatige of pathologische leugenaar. Bij een gelijktijdige Megalomane Constellatie worden de leugens gebracht om bewondering te oogsten of medelijden van anderen te verkrijgen. Bij een Agressieve Constellatie (zie aanvullende conflicten) worden de leugens gedreven vanuit een kwaadaardige achtergrond. Iemand in een Aggressieve Mytho Constellatie wordt gedreven om uitgebreide, aanstootgevende internetposts of haatposts te produceren op sociale media. Bloggers, roddeljournalisten of karaktermoordenaars, die plezier beleven aan het schaden van mensen door smaad en laster, bevinden zich in deze constellaties.