BIJT CONSTELLATIE
De Bijt Constellatie is een specifiek soort Hersenmerg Constellatie.
Biologisch conflict: een bijt conflict, ervaren als een tegenstander niet mogen “bijten” omdat het individu zich in een zwakkere positie bevindt.
INTRODUCTIE – THEORIEËN – SCHIZOFRENE CONSTELLATIE– HERSENSTAM CONSTELLATIE – NIERVERZAMELBUIZEN CONSTELLATIE– KLEINE HERSENEN CONSTELLATIE – HERSENMERG CONSTELLATIE– BIJT CONSTELLATIE– MOTORISCHE CORTEX CONSTELLATIE– (POST) SENSORISCHE CORTEX CONSTELLATIE – GEUR CONSTELLATIE– DE TEMPORALE KWABBEN– POSTMORTALE CONSTELLATIE – CASANOVA CONSTELLATIE – NYMFO CONSTELLATIE– AGRESSIEVE CONSTELLATIE – ZWEEF CONSTELLATIE – GEHOOR CONSTELLATIE – MYTHO CONSTELLATIE – AUTISTISCHE CONSTELLATIE – MARKEER CONSTELLATIE– BOULIMIA CONSTELLATIE– ANOREXIA CONSTELLATIE– PARANOIA CONSTELLATIE– FRONTAAL CONSTELLATIE – FRONTO-OCCITIPALE CONSTELLATIE– ADDITIONELE HERSENSCHORS CONFLICTEN – INDEX A-Z
Hersen- en Orgaanniveau:
Bijtconflicten houden verband met het tandbeen van de tanden. Het tandbeen van de linker tanden wordt aangestuurd vanuit de rechter helft van het hersenmerg; het tandbeen van de rechter tanden wordt aangestuurd vanuit de linker helft van de hersenmerg.
OPMERKING: De biologische handigheid van een persoon en of de conflicten moeder/kind of partner-gerelateerd zijn bepalen in welke kant van het hersenmerg de conflicten worden geregistreerd.
De constellatie treedt in op het moment dat het tweede conflict de impact heeft in de tegenoverliggende hersenhelft. De conflicten kunnen ook tegelijkertijd optreden. De constellatie kan permanent zijn of terugkerend, als gevolg van sporen of terugvallen in de conflicten.
De Bijt Constellatie manifesteert zich als dwangmatig nagelbijten of onychofagie (vergelijk met motorische tics en dwangmatig huidpulken). In de DSM-5 wordt nagelbijten geclassificeerd als een “obsessieve compulsieve stoornis.” Het doel van de dwang is het compenseren van het onvermogen om een tegenstander te “bijten” of “te grijpen” (of om zichzelf verbaal te verdedigen). Meestal wordt nagelbijten veroorzaakt door het trappen op een conflictspoor (een bepaalde situatie of de ontmoeting met een persoon die betrokken was toen de conflicten zich voor het eerst voordeden). Stress verergert het gedrag. Bij intense conflictactiviteit of een sterk spoor wordt het nagelbijten buitensporig.
Gezien de aard van het bijtconflict (zich in een zwakkere positie bevinden ten opzichte van een ouder, een oudere broer of zus, leraar, klasgenoot, een groeiend verzet tegen autoriteiten), zal het geen verrassing zijn dat dwangmatig nagelbijten vaker voorkomt bij kinderen en adolescenten.