INTRODUCTIE – THEORIEËN – SCHIZOFRENE CONSTELLATIE– HERSENSTAM CONSTELLATIE – NIERVERZAMELBUIZEN CONSTELLATIE– KLEINE HERSENEN CONSTELLATIE – HERSENMERG CONSTELLATIE– BIJT CONSTELLATIE– MOTORISCHE CORTEX CONSTELLATIE– (POST) SENSORISCHE CORTEX CONSTELLATIE – GEUR CONSTELLATIE– DE TEMPORALE KWABBEN– POSTMORTALE CONSTELLATIE – CASANOVA CONSTELLATIE – NYMFO CONSTELLATIE– AGRESSIEVE CONSTELLATIE – ZWEEF CONSTELLATIE – GEHOOR CONSTELLATIE – MYTHO CONSTELLATIE – AUTISTISCHE CONSTELLATIE – MARKEER CONSTELLATIE– BOULIMIA CONSTELLATIE– ANOREXIA CONSTELLATIE– PARANOIA CONSTELLATIE– FRONTAAL CONSTELLATIE – FRONTO-OCCITIPALE CONSTELLATIE– ADDITIONELE HERSENSCHORS CONFLICTEN – INDEX A-Z
Hersen- en Orgaanniveau:
De betreffende hersenrelais zijn de controlecentra van het oppervlakkig rectumslijmvlies (linker temporale kwab) en het maag-/alvleeskliergangen-/galwegenrelais (rechter temporale kwab), die tegenover elkaar zijn gelegen in de hersenschors.
Zodra het tweede conflict zich voordoet bevindt de persoon zich in constellatie en is manisch-depressief (vergelijk met primaire manie en primaire depressie). Of de manische of depressieve stemming dominant is wordt bepaald door welke van de twee conflicten sterker is. De constellatie kan permanent zijn of terugkerend, door sporen of terugvallen in de conflicten.
CONFLICT VOLGORDE
Geslacht, Lateraliteit, Hormoonstatus
Eerste Conflict
Tweede Conflict
Rechtshandige man (NHS)
Territoriumergernis-conflict
Identiteitsconflict
Linkshandige man (NHS).
Territoriumergernis-conflict
Territoriumergernis-conflict *
Rechtshandige man (LTS)
Identiteitsconflict
Territoriumergernis-conflict
Linkshandige man (LTS)
Identiteitsconflict
Identiteitsconflict *
Rechtshandige vrouw (NHS)
Identiteitsconflict
Territoriumergernis-conflict
Linkshandige vrouw (NHS)
Seksueel conflict
Identiteitsconflict *
Rechtshandige vrouw (LOS)
Territoriumergernis-conflict
Identiteitsconflict
Linkshandige vrouw (LOS)
Territoriumergernis-conflict
Territoriumergernis-conflict *
NHS = Normale hormoonstatus LTS = Lage testosteronstatus LOS = Lage oestrogeenstatus
*Bij linkshandigen wordt het conflict overgeheveld naar de andere hersenhelft
De agressieve constellatie manifesteert zich als dwangmatig agressief gedrag.
De manisch-agressieve bevindt zich altijd in een conflictieve en opstandige stemming, met een onweerstaanbare drang om te discussiëren of ruzie te maken. Plotselinge agressieve uitbarstingen, verbale uitbarstingen (schreeuwen, een provocerend taalgebruik) of woedeaanvallen en boosheid worden meestal veroorzaakt door op een conflictspoor te trappen. Het trappen op een spoor (een bepaalde persoon, situatie, onderwerp) is als het indrukken van een knop; zonder waarschuwing slaan de stoppen door, verliest hij de controle, haalt uit en wordt agressief of gewelddadig. Wat is het doel van dit gedrag? Voor een mens (of dier) die in een uitzichtloze situatie wordt gedreven, van waaruit geen uitweg meer is, is agressief handelen het laatste redmiddel. Het is de laatste kans om iemands territorium te verdedigen en zijn plaats veilig te stellen.
De manisch-agressieve is in staat een buitengewone kracht en doorzettingsvermogen te ontwikkelen, zowel fysiek als mentaal. Zo creëert de Agressieve Constellatie de rebel, de opstandeling, de revolutionair en de activist, die tot het einde voor zijn ideeën vecht (in deze context. noemde Dr. Hamer de agressieve constellatie ook de “Helden Constellatie”). Mensen in deze constellatie blinken uit door hun vastberadenheid, wilskracht en moed.
De agressieve constellatie heeft een grote invloed op de interesses van een persoon. Hier vinden we bijvoorbeeld de manische advocaat, die van zijn dwang om te redetwisten zijn professionele carrière heeft gemaakt. Mensen in deze constellatie vertonen vaak een passie voor het gevecht of vechtsporten, zoals boksen, worstelen, karate of martial arts. Ze neigen naar luide en zware muziek (hardcore, punk, metal) met agressieve geluiden en boze teksten die bij hun emoties passen (ter vergelijking, een persoon in een Postmortale Constellatie voelt zich eerder aangetrokken tot melancholische muziek).
Roekeloos gedrag (roekeloos rijden, te hard rijden) en het zoeken naar risicovolle situaties onthullen ook een Agressieve Constellatie. De consumptie van alcohol versterkt de manische toestand!
Bodypiercing en tatoeages, ooit geassocieerd met een strafblad en motorbendes, zijn gemeengoed geworden in onze huidige samenleving. Uit een interessant onderzoek, dat in 2015 werd uitgevoerd door Viren Swami, hoogleraar psychologie aan de Anglia Ruskin University (GB), bleek dat mensen met tatoeages aanzienlijk meer verbale agressie en woede vertonen in vergelijking met mensen zonder tatoeages. In alle eerlijkheid benadrukt de studie dat de inhoud van de tatoeage een betere beschrijving geeft van iemands karakter dan het dragen van een tatoeage op zich.
Bij kinderen die verbaal of fysiek agressief zijn, storend, ongehoorzaam, vijandig of onhandelbaar in de klas, andere kinderen pesten of driftbuien hebben wordt het agressieve gedrag tegenwoordig beschouwd als een symptoom van “Attention Deficit Hyperactive Disorder” (zie ADHD-gerelateerd aan een (Post) Sensorische Cortex Constellatie) of “Oppositionele Opstandige Stoornis” (ODD). Aan de hand van de GNM leren we te begrijpen dat hun agressieve gedrag het gevolg is van territoriumergernis-conflicten (ergernis thuis, ergernis op school) en identiteitsconflicten (niet weten waar je thuishoort), wat de typische conflictcombinatie is van kinderen in de huidige samenleving (kinderen van gescheiden ouders, van alleenstaande moeders, van “samengestelde families”). De GNM-benadering richt zich daarom op het adresseren van de omstandigheden van de gerelateerde conflicten, in plaats van op het toedienen van medicatie zoals Ritalin. De beste manier voor ouders om agressief gedrag te voorkomen of dit te stoppen is door hun kinderen een veilig en stabiel thuis te bieden, zodat kinderen “weten waar ze thuishoren”. Het straffen van een kind versterkt de constellatie alleen maar meer.
Een Agressieve Constellatie, bij kinderen of volwassenen, kan zich ook uiten als passief-agressief gedrag, bijvoorbeeld als bewust “negeren”, opzettelijk uitstelgedrag, een geplande mislukking in het uitvoeren van de gevraagde taken of als het op een achterbakse manier geven van complimenten. Passief-agressieve mensen zijn vaak sarcastisch en minachtend. Hun communicatiestijl heeft een gemeen randje en hun vijandige houding en beledigende opmerkingen zijn bedoeld om de ander pijn te doen. Bij een rijpingsstop gedraagt de volwassene zich kinderlijk (pruilt, gedraagt zich uitdagend) met een tegenzin om meningsverschillen op te lossen.
Een Agressieve Constellatie is de onderliggende oorzaak van huiselijk geweld. De agressieve daad wordt meestal uitgelokt door een spoor dat werd ingesteld toen het territoriumergernis- of identiteitsconflict voor het eerst plaatsvond. Dezelfde conflicten liggen aan de basis van gewelddadige uitbraken in psychiatrische instellingen of gevangenissen.
Agressie en het gebruik van versterkende middelen: Onder invloed van alcohol, dat een veranderde hersenfrequentie teweegbrengt, handelt een dronken persoon al vanuit een constellatie bij slechts één conflict dat verband houdt met de temporale kwabben. Afhankelijk van het exacte conflict wordt het individu wellustig (Casanova Constellatie), libidineus (Nymfo Constellatie), buitensporig praten (Mytho Constellatie), trekt zich sociaal terug (Autistische Constellatie), of wordt, bij een Agressieve Constellatie, strijdbaar.
Rekening houdend met het principe van geslacht, lateraliteit en hormoonstatus, vertonen rechts- en linkshandigen in beschonken toestand verschillende stemmingen en gedragingen. Terwijl een rechtshandige man en een linkshandige vrouw met een territoriumergernis- of identiteitsconflict depressief worden en in zelfmedelijden wegkwijnen, worden de linkshandige man en de rechtshandige vrouw in plaats daarvan manisch en opvliegend. Hetzelfde geldt wanneer een dronkaard op een conflictspoor trapt. Vandaar dat de linkshander eerder gewelddadig wordt dan de rechtshander. Als er al sprake is van een Agressieve Constellatie, hebben zowel rechtshandigen als linkshandigen (mannen en vrouwen) de neiging verbaal en/of fysiek agressief te worden wanneer het manie-gerelateerde conflict wordt benadrukt of gereactiveerd.
Opmerking
Een territoriumergernis-conflict dat verband houdt met de rechter temporale kwab beïnvloedt op orgaanniveau de galwegen van de lever. Constante terugvallen in de conflicten leiden uiteindelijk tot de ontwikkeling van levercirrose. De bewering dat levercirrose wordt veroorzaakt door overmatig alcoholgebruik is een verkeerde conclusie. Maar territoriumergernis-conflicten en drinken gaan wel vaak samen.
Terwijl de manisch-agressieve de agressie tegen anderen richt, richt de depressief-agressieve de agressie op zichzelf. Hier vinden we bijvoorbeeld de geconstelleerde hypochonder , met een obsessieve behoefte om te lijden aan een (denkbeeldige) ziekte en de masochist die plezier beleeft aan fysieke pijn. Zijn tegenhanger is de manische sadist, die juist wordt gedreven om anderen pijn te doen. Seksueel sadomasochisme is, in termen van GNM, een Agressieve Constellatie gecombineerd met een Casanova Constellatie of Nymfo Constellatie.
Onder de kinderen en jongeren van vandaag neemt het aantal zelfverwondingen in een alarmerend snel tempo toe. Zelfverminking omvat gedragingen zoals zichzelf snijden met een schaar, scheermes of mes, de huid verbranden of brandmerken met hete voorwerpen, obsessief huidplukken (dermatillomanie) tot bloedens toe, dwangmatig haartrekken (trichtillomanie) of hoofd bonzen – gekoppeld aan ergernis thuis, woede op school (territoriumergernis-conflict) en “niet weten waar je bij hoort” of “ergens niet passen” (identiteitsconflict).
Bij een gelijktijdige Postmortale Constellatie (Zelfmoord Constellatie) ontwikkelt de depressief-agressieve zelfmoordgedachten. Door de Agressieve Constellatie zijn de suïcidale fantasieën gewelddadig en schokkend; ze kunnen beelden bevatten van een op een wrede manier te worden vermoord. De zelfmoordactie, ingegeven door een overgang naar de manische toestand, wordt daarom ook op brute wijze uitgevoerd, zoals zelfmoord met een vuurwapen, zichzelf in brand steken (zelfverbranding) of zichzelf doodsteken (vergelijk met niet-gewelddadige zelfmoord gerelateerd aan een Postmortale Constellatie). De zelfmoord wordt meestal ingegeven door de intentie om degene (partner, ouder) te kwetsen die wordt geassocieerd met de territoriumergernis of het identiteitsconflict.
Vincent van Gogh (1853-1890)
“In 1888 verliet Vincent van Gogh Parijs om zich te vestigen in het kleine stadje Arles in Zuid-Frankrijk. Hij was vreselijk eenzaam in Arles en sprak zelden met iemand. Hij smeekte zijn vriend en medekunstenaar Paul Gauguin om bij hem te komen logeren, in de hoop dat ze samen een kunstenaarskolonie zouden kunnen stichten en zich op het schilderen zouden kunnen storten. Het bezoek van Gauguin werd uitgesteld door ziekte. De brieven van Van Gogh laten zien hoe verdrietig hij was door dit nieuws.
Toen Gauguin eindelijk arriveerde ging het niet goed. Ze maakten vaak ruzie [territoriumergernis-conflict]. De schilderijen van Gauguin verkochten goed in Parijs en dit maakte Van Gogh ongetwijfeld ongelooflijk jaloers [identiteitsconflict]. Gauguin was lichtelijk arrogant en behandelde Van Gogh niet als zijn gelijke, wat hun relatie verder onder druk zette.
In december 1888 werd het nog erger voor het koppel. Volgens Gauguin hadden de beide kunstenaars, toen ze het incident vele jaren later navertelden, ruzie gemaakt en liep Gauguin naar buiten af om een frisse neus te halen. Op dat moment stormde van Gogh met een scheermes op hem af. Diezelfde dag nog, op 23 december, sneed van Gogh zijn linkeroor af, mogelijk met hetzelfde scheermes dat hij had gebruikt om Gauguin aan te vallen. Hij wikkelde een doek om zijn hoofd om het bloeden te stelpen. Van Gogh viel flauw van bloedverlies en werd opgepikt door de politie om naar het ziekenhuis te worden gebracht.
Van Gogh nam uiteindelijk zijn leven: hij ging naar een tarweveld in Auvers-sur-Oise, waarschijnlijk eentje waar hij vele uren had doorgebracht om te schilderen, zette een pistool op zijn borst en haalde de trekker over. Het lukte hem nog terug te kruipen naar zijn piepkleine zolderhuis. Zijn dood nam twee pijnlijke dagen in beslag. Hij stierf uiteindelijk op 29 juli 1890, op 37-jarige leeftijd.
(Vincent van Gogh, Mental Illness and His Ear, 3 maart 2016)
Praktijkcasus “Suïcidale gedachten en zware mishandelingen”: De casus betreft Juergen B., een 34-jarige linkshandige man uit Duitsland. In augustus 1977 ging de toen 14-jarige Juergen met een paar andere kinderen op vakantie naar Italië. Zijn vader was op dat moment erg ziek en vroeg zijn zoon om bij hem te blijven. Toen Juergen naar huis terugkeerde, was zijn moeder in het zwart gekleed. Ze vertelde hem dat zijn vader was overleden terwijl hij weg was.
Op dit moment leed hij een territoriumverlies-conflict (impact in de linker temporale kwab in het relais van de kransaderen, omdat hij linkshandig is). Om het nog erger te maken gaven zijn familieleden hem de schuld dat zijn vader niet zou zijn gestorven als hij niet was vertrokken. Dit veroorzaakte een territoriumergernis-conflict (impact in het maagrelais in de rechter temporale kwab). Juergen wist dat zijn moeder al een relatie met een ander had en dacht dat ze haar man mogelijk had “geholpen” om te sterven om van hem af te komen. Het gevecht met zijn
moeder escaleerde tot het punt dat ze hem het huis uit gooide en hem op een kostschool plaatste. Dit veroorzaakte een ander territoriumverlies-conflict (rechter temporale kwab) en territoriumergernis-conflict (linker temporale kwab). Vanaf dat moment bevond hij zich onmiddellijk in een Postmortale Constellatie en Agressieve Constellatie en was hij manisch-depressief, daarnaast had hij ook een rijpingsstop. Hij was overwegend manisch omdat het verlies van zijn vader en de schuldgevoelens daaromtrent de boventoon voerden. Juergen bevestigde: “Vanaf die tijd was ik gewelddadig”. Elke keer dat hij ruzie had met zijn moeder sloeg hij iedereen uit de weg die op zijn pad kwam. Als hij depressief was had hij zelfmoordneigingen.
In 1995, na verschillende gevangenisstraffen, ontmoette Juergen een vrouw, werd verliefd, trouwde en kreeg een kind. Vanwege zijn rijpingsstop (hij behield de emotionele leeftijd van 14 jaar), was zij de “baas” in hun relatie. Door een nieuw thuis te vinden en een vrouw die van hem hield loste hij de territoriumconflicten op die verband hielden met zijn moeder, had hij niet langer beide constellaties en was daarom niet meer gewelddadig of suïcidaal. In 1996 kreeg hij een hartaanval, die hij overleefde vanwege de eerdere constellatie (zie orgaanniveau, p. 49). Bron: Ryke Geerd Hamer, Vermächtnis einer Neuen Medizin, Deel 2, blz. 378 (helaas zijn de hersenscans van deze casus niet opgenomen in de publicatie).
De Agressieve Constellatie verklaart spontane misdaden zoals moord. Bij acute conflictactiviteit is de manisch-agressieve een tikkende tijdbom, die klaar is om te doden. De trigger voor het plegen van een gewelddadige daad wordt doorgaans veroorzaakt door het trappen op een manie-gerelateerd spoor, zoals een terugkerende ruzie of door de ontmoeting met een persoon of mensen die met het conflict worden geassocieerd. Als iemand een depressie (primaire depressie) doormaakt als gevolg van territoriumergernis- of identiteitsconflicten en ineens een sterk DHS lijdt, die de Agressieve Constellatie activeert (zie conflictvolgorde), kan een goed gehumeurd persoon plotseling gewelddadig worden en amok maken. Familietragedies, zoals het vermoorden van een ouder, iemands echtgenoot en kinderen of jaloeziemoord en schietpartijen op school zijn de tragische gevolgen.
“Lang voordat hij 32 mensen dood schoot, bij de ergste massale schietpartij in de Amerikaanse geschiedenis, werd Seung-Hui Cho gepest door mede-middelbare scholieren, die hem bespotten vanwege zijn verlegen aard en de vreemde manier waarop hij praatte, aldus voormalige klasgenoten” (NBC, April 19, 2007)
Vanuit het oogpunt van de GNM worden zelfmoordaanslagen veroorzaakt door een acute manisch-depressieve toestand, waarbij naast de Agressieve Constellatie een Postmortale Constellatie aan de orde is – een fatale combinatie van territoriumverlies-conflicten, seksuele conflicten, territoriumergernis-conflicten en identiteitsconflicten.
Antidepressiva kunnen een onmiddellijke verschuiving naar een manische stemming bewerkstelligen, resulterend in gewelddadig gedrag, waaronder moord (zie ook antidepressiva en zelfmoord).
“Ondanks 27 internationale waarschuwingen over psychiatrische medicijnen, die de effecten van manie, vijandigheid, geweld en zelfs moordneigingen benadrukken en de tientallen schietpartijen/moorden met voorbedachten rade, die verband houden met deze psychiatrische medicijnen, moet er nog steeds een federaal onderzoek komen naar het verband tussen psychiatrische medicijnen en zinloos geweld.” (Psychiatric Drugs & Violence, CCHRINT).
Dit is een lijst van massale schietpartijen, van personen waarvan is aangetoond dat ze onder invloed waren van psychiatrische drugs.
Agressieve Constellatie in combinatie met andere constellaties
Een Agressieve Constellatie en een Megalomane Constellatie maken de moordenaar die de macht uitoefent over zijn slachtoffer. De sadistische crimineel heeft, net als bij een verslaving, de behoefte om zijn slachtoffer te martelen. De obsessieve dwang wordt veroorzaakt door de constellatie.
Brute dictators en meedogenloze oorlogshitsers bevinden zich in deze constellaties.
Met behulp van de GNM hebben we voor het eerst een onderzoeksmethode in handen die de biologische beweegredenen van een misdadiger onthullen. We leren vanuit het perspectief van biologische conflicten te begrijpen waarom een persoon in staat is tot het plegen van een meedogenloze aanval, zoals moord. De Agressieve Constellatie verklaart waarom kinderen die thuis geweld hebben meegemaakt (territoriumergernissen en identiteitsconflicten) zelf gewelddadig worden als ze opgroeien. Het heeft niets te maken met genetische factoren, zoals wordt gesuggereerd. Als de onderliggende conflicten niet worden aangepakt is de persoon geneigd dezelfde misdaad opnieuw te plegen, na de vrijlating uit de gevangenis of wanneer hij voorwaardelijk vrij is. Wat in de criminologie een ”draaideurcrimineel” wordt genoemd, is, in GNM termen, een chronisch terugkerende Agressieve Constellatie die opnieuw wordt geactiveerd door sporen of terugvallen in de conflicten. De ontdekkingen van Dr. Hamer bieden een geheel nieuwe benadering voor het therapeutische werk met gevangenen!