Nieren – nierverzamelbuisjes
Het ZBS van de nierverzamelbuisjes (NVB) kan voor grote complicaties zorgen. Op termijn verschijnt een nieuwe pagina die volledig gewijd zal zijn aan het programma van de NVB, die leidt tot het SYNDROOM. Het SYNDROOM is het gevolg van een:
Bestaansconflict. Bedreiging van het bestaan door eenzame achterlating. Optredend bij een vis die op het droge wordt geworpen of een dier dat zich in de woestijn bevindt.
Conflictactieve fase:
Psyche: Zich alleen gelaten voelen, alles verloren hebben, aan het lot overgelaten zijn. Voelen dat er niet voldoende voor je wordt gezorgd of dat je niet voldoende wordt geholpen.
Lichaam: Cel-toename van de nierverzamelbuisjes. Extra vocht en ureum dat wordt vastgehouden in het lichaam om “langer te kunnen overleven op het strand of in de woestijn”. De vocht-opeenhoping vindt bij voorkeur plaats in organen in het lichaam die gelijktijdig een ziekteproces ondergaan dat zich in de genezingsfase bevindt.
Genezingsfase:
Psyche: Niet langer het gevoel hebben er alleen voor te staan of alles verloren te hebben of onvoldoende hulp of zorg te ervaren.
Lichaam: Cel-afbouw van de extra cellen door tbc-bacteriën. Niet langer extra vocht en ureum dat wordt vastgehouden. Na de nierverzamelbuis-tbc kunnen er nierstenen ontstaan, (oxolaatstenen.) Afvoer van de nierstenen kan hevige pijn veroorzaken, (niersteenkoliek.)